W odpowiedzi na pismo Zarządu KRIR z dnia 3 czerwca 2020 r. dotyczące trwającego odstrzału sanitarnego dzików w ramach walki z afrykańskim pomorem świń >>>, Główny Inspektorat Weterynarii informuje, iż zgodnie z posiadanymi danymi uzyskanymi z rocznych sprawozdań finansowych w ramach „Programu mającego na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń (ASF) i poszerzenie wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie” łączne koszty (brutto) polowania i odstrzałów sanitarnych dzików w poszczególnych latach wynosiły odpowiednio:
| Polowanie i odstrzał sanitarny dzików | Obszar zagrożenia i objęty ograniczeniami | Obszar ochronny | Obszar pozostały | |
| 2016 | liczba dzików | 4 166 | 2 754 | 5 912 |
| koszty | 1 399 551,28 zł | 375 642,12 zł | 1 462 530,92 zł | |
| 2017 | liczba dzików | 5 908 | 8 490 | 7 924 |
| koszty | 1 922 290,88 zł | 1400 500,35 zł | 2 417 834,56 zł | |
| 2018 | liczba dzików | 17 957 | 14 361 | 17 326 |
| koszty | 6 761 113,63 zł | 3 012 290,27 zł | 5 265 034,09 zł | |
| 2019 | liczba dzików | 39 854 | 22 520 | 50 965 |
| koszty | 18 119 693,70 zł | 10 049 143,67 zł | 22 471 949,26 zł | |
W ramach „Programu mającego na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń i poszerzenie wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie” szacowane koszty realizacji programu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w 2020 r. wyniosą 133192467,85 zł (30972912,96 euro).
W chwili obecnej realizacja odstrzału sanitarnego wg stanu na dzień 29.06.2020 r. przedstawia się następująco:
| Województwo | Ilość odstrzelonych dzików stan na
29.06.2020 |
| DOLNOŚLĄSKIE | 4150 |
| KUJAWSKO-POMORSKIE | 3168 |
| LUBELSKIE | 3405 |
| LUBUSKIE | 5217 |
| ŁÓDZKIE | 4143 |
| MAŁOPOLSKIE | 2965 |
| MAZOWIECKIE | 4975 |
| OPOLSKIE | 1072 |
| PODKARPACKIE | 4391 |
| PODLASKIE | 2000 |
| POMORSKIE | 6082 |
| ŚLĄSKIE | 2858 |
| ŚWIĘTOKRZYSKIE | 1717 |
| WARMIŃSKO-MAZURSKIE | 7055 |
| WIELKOPOLSKIE | 9789 |
| ZACHODNIOPOMORSKIE | 14592 |
| RAZEM | 77579 |
W odniesieniu do procedur ewidencjonowania odstrzelonych sztuk dzików, Inspektorat informuje, jak niżej.
„Mając na względzie ujednolicenie zasad nadzoru powiatowych lekarzy weterynarii nad znakowaniem dzików pozyskanych w ramach odstrzału sanitarnego oraz dzików pozyskanych na obszarze zagrożenia, obszarze objętym ograniczeniami i obszarze ochronnym, w 2018 r. Główny Lekarz Weterynarii opracował „Wytyczne dotyczące postępowania w sprawie znakowania tusz dzików, pozyskanych w ramach polowań na obszarze zagrożenia, obszarze objętym ograniczeniami i obszarze ochronnym oraz w ramach odstrzału sanitarnego”. Procedura została przekazana do wojewódzkich lekarzy weterynarii pismem znak: GIWz-403-528/2018 z dnia 21 sierpnia 2018r.
Wytyczne stosuje się w przypadku wszystkich dzików pozyskanych ramach odstrzału sanitarnego nakazanego w drodze rozporządzeń przez właściwych powiatowych lekarzy weterynarii lub wojewodów oraz wszystkich dzików
Zgodnie z ww. wytycznymi:
- Powiatowi lekarze weterynarii właściwi dla jednostek terytorialnych wymienionych w cz. II, cz. II i cz. I załącznika do decyzji wykonawczej Komisji 2014/709/ UE oraz powiatowi lekarze weterynarii właściwi dla obszarów, na których został nakazany odstrzał sanitarny, zaopatrują się w odpowiednia liczbę znaków do znakowania tusz i patrochów odstrzelonych dzików.
- Dla każdego odstrzelonego dzika przewiduje się znak, który ma być wykorzystany do oznaczenia tuszy.
- Znak zawiera niepowtarzalny numer składający się z:
- kodu województwa
- kodu powiatu
- kolejnego numeru indywidualnego
- Znaki przeznaczone do oznaczenia tusz odstrzelonych dzików wykonane są w sposób uniemożliwiający ich powtórne użycie.
- Wyłącznym dysponentem znaków w danym powiecie jest właściwy powiatowy lekarz weterynarii, który wydaje nieodpłatnie znaki dzierżawcom lub zarządcom obwodów łowieckich w liczbie gwarantującej oznakowanie tusz pozyskanych dzików.
- Znakowanie tuszy odstrzelonego dzika odbywa się w łowisku niezwłocznie po dokonaniu odstrzału, poprzez założenie znaku na prawy staw skokowy oraz nacięcie prawej małżowiny usznej.
- Zakładany znak musi mieć numer właściwy dla miejsca dokonania odstrzału dzika (właściwy kod terytorialny województwa i powiatu).
- Po oznakowaniu każdego odstrzelonego dzika obowiązkowe jest jego sfotografowanie w sposób gwarantujący uwidocznienie oznakowania tuszy i numeru na znaku.
- Numer zawarty na znaku, ma zostać wpisany we wszystkich dokumentach dotyczących dzika, w tym w dokumentach towarzyszących próbkom przesyłanym do badań laboratoryjnych (jeśli dotyczy) lub potwierdzających jego odbiór przez zakład utylizacyjny, jeżeli dzik został przeznaczony do utylizacji.
- W przypadku zagubienia znaku, obowiązkiem myśliwego jest zgłoszenie tego faktu zarządcy/dzierżawcy obwodu łowieckiego. Zarządca/ dzierżawca obwodu łowickiego informuje o tym fakcie właściwego powiatowego lekarza weterynarii, który wydał znak.
- Zarządca lub dzierżawca obwodu łowieckiego rozliczający się przed powiatowym lekarzem weterynarii z wykonanego odstrzału sanitarnego lub z odstrzału dzików w obszarze zagrożenia, objętym ograniczeniami i ochronnym, dołącza do dokumentacji zdjęcie obrazujące oznakowanie każdego odstrzelonego dzika, będącego przedmiotem rozliczenia.
- Weryfikacja prawidłowości oznakowania prowadzona jest przez właściwego powiatowego lekarza weterynarii, który może jej dokonywać doraźnie np. w trakcie oględzin tusz dzików w chłodni oraz w trakcie odbierania próbek z chłodni oraz w czasie kontroli chłodni.
W odniesieniu do obszaru wolnego od ASF, powiatowy lekarz weterynarii wypłaca dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego lub dyrektorowi parku narodowego koszty poniesione za pozyskane w ramach polowania samice przelatki i starsze samice dzika.
Rzetelność dokumentowania przez myśliwych polowań na samice przelatki i starsze samice dzika na obszarach wolnych mają obowiązek sprawdzić dzierżawcy, zarządcy obwodów łowieckich i dyrektorzy parków narodowych, a powiatowy lekarz weterynarii, co najmniej raz na kwartał weryfikuje liczbę pozwoleń upolowanych zwierząt z rzeczywistą liczbą tusz zwierząt znajdujących się w punktach skupu dziczyzny i innych miejscach ich czasowego przetrzymywania.
W opinii Głównego Lekarza Weterynarii ww. system nadzoru sprawdza się, do Głównego Inspektoratu Weterynarii nie docierają informacje o powtarzających się problemach lub nadużyciach z tym związanych.”
Źródło: KRIR