W odpowiedzi na pismo Zarządu KRIR z dnia 3 czerwca 2020 r. dotyczące trwającego odstrzału sanitarnego dzików w ramach walki z afrykańskim pomorem świń >>>, Główny Inspektorat Weterynarii informuje, iż zgodnie z posiadanymi danymi uzyskanymi z rocznych sprawozdań finansowych w ramach „Programu mającego na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń (ASF) i poszerzenie wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie” łączne koszty (brutto) polowania i odstrzałów sanitarnych dzików w poszczególnych latach wynosiły odpowiednio:

Polowanie i odstrzał sanitarny dzików Obszar zagrożenia i objęty ograniczeniami Obszar ochronny Obszar pozostały
2016 liczba dzików 4 166 2 754 5 912
koszty 1 399 551,28 zł 375 642,12 zł 1 462 530,92 zł
2017 liczba dzików 5 908 8 490 7 924
koszty 1 922 290,88 zł 1400 500,35 zł 2 417 834,56 zł
2018 liczba dzików 17 957 14 361 17 326
koszty 6 761 113,63 zł 3 012 290,27 zł 5 265 034,09 zł
2019 liczba dzików 39 854 22 520 50 965
koszty 18 119 693,70 zł 10 049 143,67 zł 22 471 949,26 zł

W ramach „Programu mającego na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń i poszerzenie wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie” szacowane koszty realizacji programu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w 2020 r. wyniosą 133192467,85 zł (30972912,96 euro).

W chwili obecnej realizacja odstrzału sanitarnego wg stanu na dzień 29.06.2020 r. przedstawia się następująco:

Województwo Ilość odstrzelonych dzików stan na

29.06.2020

DOLNOŚLĄSKIE 4150
KUJAWSKO-POMORSKIE 3168
LUBELSKIE 3405
LUBUSKIE 5217
ŁÓDZKIE 4143
MAŁOPOLSKIE 2965
MAZOWIECKIE 4975
OPOLSKIE 1072
PODKARPACKIE 4391
PODLASKIE 2000
POMORSKIE 6082
ŚLĄSKIE 2858
ŚWIĘTOKRZYSKIE 1717
WARMIŃSKO-MAZURSKIE 7055
WIELKOPOLSKIE 9789
ZACHODNIOPOMORSKIE 14592
RAZEM 77579

W odniesieniu do procedur ewidencjonowania odstrzelonych sztuk dzików, Inspektorat informuje, jak niżej.

„Mając na względzie ujednolicenie zasad nadzoru powiatowych lekarzy weterynarii nad znakowaniem dzików pozyskanych w ramach odstrzału sanitarnego oraz dzików pozyskanych na obszarze zagrożenia, obszarze objętym ograniczeniami i obszarze ochronnym, w 2018 r. Główny Lekarz Weterynarii opracował „Wytyczne dotyczące postępowania w sprawie znakowania tusz dzików, pozyskanych w ramach polowań na obszarze zagrożenia, obszarze objętym ograniczeniami i obszarze ochronnym oraz w ramach odstrzału sanitarnego”. Procedura została przekazana do wojewódzkich lekarzy weterynarii pismem znak: GIWz-403-528/2018 z dnia 21 sierpnia 2018r.

Wytyczne stosuje się w przypadku wszystkich dzików pozyskanych  ramach odstrzału sanitarnego nakazanego w drodze rozporządzeń przez właściwych powiatowych lekarzy weterynarii lub wojewodów oraz wszystkich dzików

Zgodnie z ww. wytycznymi:

  1. Powiatowi lekarze weterynarii właściwi dla jednostek terytorialnych wymienionych w cz. II, cz. II i cz. I załącznika do decyzji wykonawczej Komisji 2014/709/ UE oraz powiatowi lekarze weterynarii właściwi dla obszarów, na których został nakazany odstrzał sanitarny, zaopatrują się w odpowiednia liczbę znaków do znakowania tusz i patrochów odstrzelonych dzików.
  2. Dla każdego odstrzelonego dzika przewiduje się znak, który ma być wykorzystany do oznaczenia tuszy.
  3. Znak zawiera niepowtarzalny numer składający się z:
    • kodu województwa
    • kodu powiatu
    • kolejnego numeru indywidualnego
  4. Znaki przeznaczone do oznaczenia tusz odstrzelonych dzików wykonane są w sposób uniemożliwiający ich powtórne użycie.
  5. Wyłącznym dysponentem znaków w danym powiecie jest właściwy powiatowy lekarz weterynarii, który wydaje nieodpłatnie znaki dzierżawcom lub zarządcom obwodów łowieckich w liczbie gwarantującej oznakowanie tusz pozyskanych dzików.
  6. Znakowanie tuszy odstrzelonego dzika odbywa się w łowisku niezwłocznie po dokonaniu odstrzału, poprzez założenie znaku na prawy staw skokowy oraz nacięcie prawej małżowiny usznej.
  7. Zakładany znak musi mieć numer właściwy dla miejsca dokonania odstrzału dzika (właściwy kod terytorialny województwa i powiatu).
  8. Po oznakowaniu każdego odstrzelonego dzika obowiązkowe jest jego sfotografowanie w sposób gwarantujący uwidocznienie oznakowania tuszy i numeru na znaku.
  9. Numer zawarty na znaku, ma zostać wpisany we wszystkich dokumentach dotyczących dzika, w tym w dokumentach towarzyszących próbkom przesyłanym do badań laboratoryjnych (jeśli dotyczy) lub potwierdzających jego odbiór przez zakład utylizacyjny, jeżeli dzik został przeznaczony do utylizacji.
  10. W przypadku zagubienia znaku, obowiązkiem myśliwego jest zgłoszenie tego faktu zarządcy/dzierżawcy obwodu łowieckiego. Zarządca/ dzierżawca obwodu łowickiego informuje o tym fakcie właściwego powiatowego lekarza weterynarii, który wydał znak.
  11. Zarządca lub dzierżawca obwodu łowieckiego rozliczający się przed powiatowym lekarzem weterynarii z wykonanego odstrzału sanitarnego lub z odstrzału dzików w obszarze zagrożenia, objętym ograniczeniami i ochronnym, dołącza do dokumentacji zdjęcie obrazujące oznakowanie każdego odstrzelonego dzika, będącego przedmiotem rozliczenia.
  12. Weryfikacja prawidłowości oznakowania prowadzona jest przez właściwego powiatowego lekarza weterynarii, który może jej dokonywać doraźnie np. w trakcie oględzin tusz dzików w chłodni oraz w trakcie odbierania próbek z chłodni oraz w czasie kontroli chłodni.

W odniesieniu do obszaru wolnego od ASF, powiatowy lekarz weterynarii wypłaca dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego lub dyrektorowi parku narodowego koszty poniesione za pozyskane w ramach polowania samice przelatki i starsze samice dzika.

Rzetelność dokumentowania przez myśliwych  polowań na samice przelatki i starsze samice dzika na obszarach wolnych mają obowiązek sprawdzić dzierżawcy, zarządcy obwodów łowieckich i dyrektorzy parków narodowych, a powiatowy lekarz weterynarii, co najmniej raz na kwartał weryfikuje liczbę pozwoleń upolowanych zwierząt z rzeczywistą liczbą tusz zwierząt znajdujących się w punktach skupu dziczyzny i innych miejscach ich czasowego przetrzymywania.

W opinii Głównego Lekarza Weterynarii ww. system nadzoru sprawdza się, do Głównego Inspektoratu Weterynarii nie docierają informacje o powtarzających się problemach lub nadużyciach z tym związanych.”

Źródło: KRIR